ارتباط روغن ماهی و میکروب‌های روده
محققان در این ارزیابی به‌مدت ۱۱هفته موش‌ها را با روغن‌ماهی و روغن حیوانی (خوک) تغذیه و نشانه‌های سلامت متابولیک آنها را تحت‌نظر گرفتند و در‌حالی‌که مصرف چربی حیوانی موجب افزایش رشد باکتری به‌نام بیلوفیلا (Bilophila) گردید که با التهاب‌روده ارتباط دارد، مصرف رژیم روغن‌ماهی سبب فراوانی باکتری به‌نام آکرمانسیاموسینیفیلا (Akkermansiamuciniphila)می‌گردد که عامل کاهش اضافه‌وزن و بهبود متابولیسم گلوکز در موش شناخته شده‌است.
تفاوت اساسی ترکیب میکروب‌های‌روده در رژیم چربی حیوانی و روغن‌ماهی (به‌رغم این‌که این دو چربی دارای محتوای انرژی مشابه و مقدار فیبر رژیمی مشابه می‌باشند که منبع اولیه‌ی انرژی برای باکتری‌روده است) ولی تفاوت بالای آنها در وضعیت سلامت، قابل ملاحظه بود.
در مجموعه ا‌رزیابی‌های بعدی، برای آزمایش این که میکروب‌های رژیم‌غذایی روغن‌ماهی می‌تواند وضعیت سلامت موشی را که تنها با روغن حیوانی (خوک) تغذیه شده بهبود ببخشد و بالعکس، انتقال مدفوع (Fecal Transplant) صورت‌گرفت و نتایج، شواهد بیشتری جهت نشان‌دادن توانایی تأثیر میکروب‌های روده در تعیین و بهبود سلامت ناشی‌از رژیم‌غذایی نامناسب فراهم آورد.
باکتری آکرمانسیاموسینیفیلا در بهبود سلامت نمونه‌ی مورد بررسی نقش داشت و به هر‌حال بررسی‌های بیشتری لازم است تا تعیین نماید که آیا باکتری می‌تواند به‌عنوان یک زنجیره‌ی پروبیوتیک استفاده شود یا خیر و چنانچه نتیجه مثبت بود، در‌این‌صورت چگونه باید با رژیم‌غذایی ترکیب شود تا پیامد آن بهبود سلامت باشد.
محققان دریافتند که چگونه چربی‌های اشباع شده‌ی حیوانی می‌توانند ترکیب باکتری‌های‌روده را تحت‌تأثیر قراردهند تا چاقی مفرط و التهابWAT را بیشتر‌نمایند. برخلاف آن موشی که با رژیم حاوی روغن‌ماهی سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع مرکب از ابتلا به این عوارض محفاظت‌می‌شود، انتقال باکتری از موش تغذیه‌شده با روغن‌ماهی می‌تواند التهاب ناشی‌از مصرف چربی حیوانی را کاهش‌دهد.
برچسب: روغن ماهی،
